Żeby zostać mistrzem pokera, musisz nie tylko świetnie poruszać się między słabszymi i silniejszymi rękami. Zasady gry są przecież bardziej skomplikowane i powinieneś między innymi perfekcyjnie rozgrywać małą w ciemno i big blinda. Ogólnie rzecz biorąc, jest parę potężnych ruchów, które wypada znać, żeby wygrywać – a my kilka wybranych z tej listy zaraz Ci pokażemy.
Gra na squeeze
Wyjaśnienie gry squeeze
Squeeze to rozwiązanie spopularyzowane przez gigantów turniejów pokerowych, między innymi Dana Harringtona i Barry’ego Greensteina. To swego rodzaju premium blef, w którym mający szeroki zakres lub bardzo agresywny gracz podbija we flopie a kolejny za nim wykonuje calla.
Grać squeeze można więc przy wysokim three-becie, w nadziei, że taki blef zachęci innych graczy do poważnego rozważenia, czy na pewno jeszcze chcą w to brnąć. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, to ocenią oni swoją rękę i karty wspólne dość nisko i raczej odstąpią pulę.
Dlaczego korzysta się z gry squeeze?
W czasie gry w pokera nawet wielu doświadczonych graczy z agresywnymi strategiami będzie próbowało podgrzewać atmosferę przy stole do pokera i squeeze jest jednym z tych ruchów, który pozwala w Texas Holdem poszerzyć zakres granych rąk.
Słaby gracz będzie wykonywał sprawdzenia, żeby tanio wykpić się we flopie na późnej pozycji – to się sprawdza w grze turniejowej. Ogólnie rzecz biorąc, squeeze jest dobrym posunięciem, jeśli chce się podać w wątpliwość zakresy, które prezentują pozostali gracze
Słaby gracz będzie sprawdzał, aby uzyskać tani flop na późnej pozycji i są one powszechnie używane w grze turniejowej. Prawidłowo zastosowane, mogą być przydatne przy kwestionowaniu zakresu przeciwnika.
Kiedy korzystać ze squeeze?
Squeeze to posunięcie, które warto sobie zostawić na kilka sytuacji szczególnie w grach Texas Hold’Em No Limit.
To dobre posunięcie, kiedy wszyscy gracze się poddają albo wtedy, kiedy wielu graczy wykonuje calla – squeezer będzie miał w tych przypadkach znacznie szerszy zakres, a więc i większe pole manewru, co powinno pozwolić na wygranie puli.
Czasem też pot oddsy mogą przemawiać na korzyść squeezera, co tylko podkreśli siłę takiego zawodnika i sprawi, że w trakcie rozgrywki w Texas Holdem będzie on postrzegany nawet jako groźniejszy, niż jest w rzeczywistości.
Zalety
- Dodaje graczowi siły – jeśli w turnieju w tradycyjnym pokerze gracze już mają pod górkę, to mogą zdecydować się na rzucenie kart nawet na szerokim zakresie rąk.
- Kończy gierki po flopie – squeeze sprawia, że po flopie w three-betach nie ma już klasycznych zgadywanek, można szybciej przechodzić przez rundy licytacji.
Wady
- Można go nadużyć – jeśli w obrębie pojedynczej rundy za dużo blefujesz, to w trakcie gry mocniejszy gracz może Cię przejrzeć, co sprawi, że łatwiej mu będzie z zebrać pięć kart, którymi Cię pokona.
- Wpływa na wizerunek – gracze pokerowi używający blefu w Texas Holdem zbyt często, będą postrzegani negatywnie przy stole, więc warto zachować umiar od początku gry.
Jak się bronić?
Jeśli w danym rozdaniu ktoś gra squeeze na Tobie, to najlepiej będzie się poddać. To też znaczy, że jeśli w danej partii mierzysz się z graczami, którzy wykonują squeeze regularnie, trzeba będzie wychodzić od ciaśniejszych układów startowych, bo wtedy jest się mniej narażonym, a jednocześnie mając szansę na skompletowanie najlepszego układu kart, można sobie pozwolić na agresywną walkę. To coś, co trzeba mieć na uwadze, szykując się do flat calla.
Półblef
Wyjaśnienie półblefów
O półblefie mówi się zwykle wtedy, kiedy gracze wykonują betowanie na drawach. Nie jest to klasyczny blef, ponieważ jest szansa, że inna karta pozwoli na zbudowanie silnych pięciu kart w ręce na późniejszym etapie, więc najwyższy układ kart będzie cały czas w zasięgu – przynajmniej teoretycznie.
Betowanie i podbijanie w półblefie pozwala wygrywać na dwa sposoby – można albo w czasie dalszej gry dokończyć drawa i faktycznie wygrać najsilniejszą ręką, albo i bez tego sprawić, że przeciwnicy będą się poddawali, zostawiają Ci pulę do wzięcia i nawet nie rzucając wyzwania.
Dlaczego używa się półblefów?
Półblef może być ruchem druzgocącym dla przeciwników. Pozwala na połączenie wartościowych drawów z dociskaniem przeciwników do ściany – to dwa sposoby na to, żeby przejąć pulę bez wielkich walk. Poza tym jest to też sposób na to, żeby zrównoważyć check raise’a i dać szersze zakresy, co jest szczególnie cenne, jeśli gra się w pokera online na stole nieobiecującym sukcesów.
Kiedy korzystać z półblefów?
Półblefów najczęściej dokonuje się z pozycji. To posunięcie wymaga, żeby zakryte karty w ręce – a najlepiej też układy kart ze stołu – były relatywnie silnie, bo wtedy podstawowe zasady pokera będą nakazywały przeciwnikom poddanie się. Wartość kart należy w tym przypadku oceniać w kontekście puli (pot equity) i kosztów poddania się (fold equity).
Trzeba zwrócić uwagę, czy masz odpowiednio silną rękę przy danej wysokości puli. Jeśli będziesz mieć drawa na kolor, to pot oddsy będą zapewne przemawiały na Twoją korzyść, ale pojedyncza najwyższa karta będzie zbyt słaba na taką operację.
Zalety
- Pozwala zwiększać pulę – jeśli uda Ci się zbudować rękę, bo masz mocne karty, możesz przyjąć na siebie żetony o większej wartości, bo zdążysz jeszcze napompować pulę ze stacków innych graczy.
- Równoważy zakresy – nie zawsze po tym, jak zdecydujesz się podbić stawkę, przeciwnicy będą mogli stosownie odpowiedzieć, dzięki czemu półblef wprowadza wśród graczy niepewność.
Wady
- Zależy od sytuacji przy stole – wzorce betowania będą wpływały na to, kiedy warto decydować się na półblef. Często gracze nie będą w stanie uchwycić właściwego momentu.
- Zbyt kusząca taktyka – zawsze można próbować pokonać w ten sposób bardziej obciążonych graczy, ale często jeszcze lepiej jest zachować dla siebie więcej żetonów i spokojnie poczekać na ruchy przeciwnika.
Jak się bronić?
Jeśli masz drawa do koloru albo open-enda do strita, czyli zestawy naprawdę mocnych kart, będziesz prawie zawsze bezpieczny, ale ogólnie, im szybciej zauważysz gracza, który próbuje Cię wziąć pół blefem, tym lepiej dla Ciebie.
Re-steal
Wyjaśnienie re-steala
W czasie gry w pokera niektórzy gracze znacząco podbijają stawkę z późnych pozycji, żeby przejąć blindy. Re-steal to w swojej istocie three-bet, który wykonuje się, kiedy można podejrzewać, że agresywny gracz tylko po to chciał podbić stawkę, żeby przejąć blindy.
Dlaczego korzysta się z re-steala?
Dobrzy gracze wiedzą, że kiedy pasuje się bliżej buttona, to ma się też szansę na podbicia przy lepiej rokującej ręce. Większość graczy jednak będzie uznawała, że ich ręka nie jest na tyle silna, żeby decydować się na three-beta.
Kiedy wykonać re-steal?
W Texas Holdem re-steal najczęściej pada w turniejach i szybkich rundach typu sit and go, bo wtedy big blind jest naprawdę czymś, w co warto zainwestować.
Z drugiej strony, re-steal to także ruch, który można wykorzystać, żeby obronić się przed graczem, który chciałby wykonać podbicie z późnej pozycji. Często będzie on grał z niewielką przewagą, więc to zagranie szczególnie polecane graczom, którzy potrafią zadziałać odważnie, kiedy stawki są wysokie.
Zalety
- Może zwiększyć wygrane – prawidłowo wykonany re-steal może pozwolić na przejęcie sporej puli, jeśli oryginalne podbicie będzie skuteczne.
- Można zagrać z blindów – dla tych graczy Texas Holdem, którzy lubią mieć plan, będzie to odpowiednie rozwiązanie, ponieważ nie zawsze chcą oni poddać swoje blindy i mogą tego uniknąć, sprawdzając lub podbijając. Przydadzą się niższe łączniki do koloru i własne asy.
Wady
- Nie można przyjmować założeń – w grach Texas Holdem trudno jest poczynić założenia dotyczące przeciwników w re-stelau, szczególnie jeśli w pokera grasz z ciasnymi oponentami.
- Niesie określone ryzyko – jeśli przeciwnik wnosi wysoki zakład, ale ma potężną rękę, niewiele możesz z tym zrobić. Najprawdopodobniej taki gracz i tak wygra rozdanie.
Jak się bronić?
Obrona przed re-stealem może odbywać się dwutorowo. Możesz albo zatrzymać przejęcie na późnej pozycji ręką, która nie podda się ponownemu podbiciu, albo możesz zaryzykować i wykonać calla na szerszym zakresie. Obie te strategie mogą – choć nie muszą – okazać się skuteczne.
Min raise
Wyjaśnienie min raise’a
Nazwa tego ruchu jest samowyjaśniająca – to sytuacja, w której jeden z uczestników przy stole do pokera podbija stawkę wejściową o dokładnie dwie duże w ciemno, co jest (w większości przypadków) najniższą dopuszczalną wysokością podbicia. A mimo to jest to ruch, który ma potężne znaczenie. W przypadku gry w pokera przed flopem min raise będzie miał wysokość dwóch zakładów otwierających.
Dlaczego korzysta się z min raise’a?
Min raise to często wykonywany ruch. Gracze chętnie korzystają z niego wtedy, kiedy chcą podeprzeć swój blef konkretnym działaniem. Chodzi jednak głównie o to, żeby ustalić hierarchię przy stole i nie ma tu znaczenia, czy to początek gry, czy piąta karta wspólna.
Kiedy korzystać z min raise’a?
Najlepsze efekty uzyskasz, jeśli wykonasz min raise’a w pokerze na przeciwniku, który we flopie ani w późniejszych streetach nie dostosowuje swojej strategii w zakresie poddawania się. Oczywiście w konkretnym przypadku zawsze jeszcze trzeba rozważyć opłacalność tego posunięcia w kontekście wysokości puli.
Zalety
- Pozwala atakować więcej pul – niższe podbicia ze wczesnych pozycji to sposób na to, żeby przy niewielkim ryzyku utraty żetonów móc skutecznie podejmować próby atakowania pul.
- Daje większą kontrolę – jedną z najważniejszych zalet jest utrzymanie maksymalnej kontroli nad przebiegiem rozgrywki, kiedy gra się agresywnie w preflopie. Dla wielu graczy jest to również sposób na to, żeby doskonale zamaskować przed przeciwnikami faktyczną siłę swojej ręki.
Wady
- Można stracić okazję – ta taktyka, jeśli jest wykorzystywana w niewłaściwych momentach, zwiększa ryzyko porażki, ponieważ nie będzie można zbudować realnej wartości z wnoszonych zakładów.
- Strategia zbyt podstawowa – wielu pokerzystów będzie wykonywało min raise’a jako ruch domyślny, zamiast zagrać jeszcze wyżej, kiedy mają mocne ręce startowe, uzupełnione jeszcze później najwyższą kartą, co znacznie skuteczniej wpływałoby na działania przeciwników.
Jak się bronić?
Jeśli to na Ciebie miałby wpłynąć min raise, to masz przynajmniej dwa sposoby, żeby z takiej sytuacji wyjść obronną ręką. Wybór odpowiedniego postępowania będzie zależał od etapu gry, ale możesz podbijać min raise na flopie lub w riverze.
Potencjalnym rozwiązaniem byłoby także poszerzenie każdego podbicia lub przebicia, ponieważ w przeciwnym razie przeciwnicy mogliby wykorzystać wszelkie luki, na przykład w przypadku drawa do koloru. Podstawą będzie przede wszystkim ocena, w jakiej roli dany gracz próbuje wykorzystać min raise’a, bo w niektórych przypadkach jest to ich postępowanie domyślne, które w zasadzie nie wymaga poważniejszej reakcji.
Overbetting na potężnej ręce
Wyjaśnienie overbettingu na potężnych rękach
Jeśli przyjrzysz się historii najnowszych gier w pokera, to zauważysz, że niektórzy gracze, kiedy mają naprawdę potężne ręce, na przykład fula albo kolor, wykonują niewielkie zakłady. Overbetting nie jest nowym zagraniem i w wielu klasycznych strategiach pokerowych poświęca się mu sporo miejsca. Jest to sytuacja, w której gracze stawiają się przeciwnikom, grając va banque na rękę, która jest w ich oczach mocna, ale nie jest value betem.
W takiej sytuacji, kiedy gra się all in, można przepuścić okazję na kolor, kiedy skupi się całkowicie na tym, co aktualnie znajduje się w puli.
Dlaczego korzysta się z overbetowania?
W niektórych przypadkach, najczęściej kiedy gra się ze wczesnych pozycji, na przykład ze small blinda, można zauważyć, że przeciwnicy będą w stanie wykonać calla na zupełnie standardowych zakładach, ale później będą się poddawali, kiedy stawka wzrośnie. To znak, że nie są w stanie grać za zupełnie dowolną kwotę, ponieważ mogą uznać, że i tak nie przejmą całej puli.
Kiedy korzystać z overbetów?
W przypadku gier prowadzonych przez graczy z głębokimi stackami overbetting jest stosowany właściwie na każdym etapie gry w pokera, także w riverze. Jest to ruch zapewniający całkiem sporo elastyczności i można z niego korzystać często, ale nie bez ograniczeń, żeby nie stać się przewidywalnym graczem.
To ruch, który można czasem opisać jako dość drastyczny, ale jeśli masz silną rękę – do Ciebie należy decyzja, jaka będzie wystarczająco silna – to możesz podbić wartość puli i nadać rytm rozgrywce, a finalnie też wpłynąć na decyzje pozostałych graczy.
Zalety
- Zapewnia wartość – jest to taktyka, która pozwala po flopie betować na naprawdę wyższej wartości. W przypadku graczy z nutem, szczególnie jeśli to obiektywnie dobry układ startowy, będzie możliwe uzyskanie przewagi nawet przy dość ciasnej grze, a im wyższa przewaga na nutach, tym więcej można dołożyć do zakładu. Jest to także sposób na to, żeby wymusić określone działania na graczach ze średnimi parami.
- Daje podejście do steala – przy odpowiednich pot oddsach overbetting może stać się dla przeciwnika na tyle niekomfortowy, że zacznie on popełniać poważne błędy, a to pozwolić Ci na przejęcie żetonów z big blinda, a nierzadko w ogóle wyeliminuje oponentów z dalszej rozgrywki.
Wady
- Nie ukrywa oczywistych słabości – niektórym graczom będzie zależało na tym, żeby zamaskować swoje niedostatki, jednak overbetting nie będzie w tym skutecznym narzędziem. Wręcz przeciwnie – często będzie świadczył o tym, że gracz ma słabe karty i szuka sposobu na wyjście z matni i zarobienie jakichkolwiek pieniędzy. Jest cała masa graczy, którzy będą czekali na taką okazję, żeby odkryć swoje karty i pokazać, że są one silniejsze i przyniosą zwycięstwo.
- Łatwo to odczytać – niektórzy gracze, szczególnie ci początkujący, będą absolutnie beztrosko wchodzi all in, jednak stając naprzeciwko bardziej doświadczonego rywala, należy pamiętać, że overbetting będzie dla nich prawie zawsze idealnie czytelny, jeśli osadzą sobie to zagranie w kontekście dostępnych kart wspólnych. Można w ten sposób wpaść w pułapkę.
- Nie służy blokerom – Jeśli blefujesz z overbetem, będziesz czekać i trzymać kciuki, aby przeciwnicy spasowali tak często, jak to możliwe. Ale ci gracze, którzy są negatywnymi blokerami, postawią się w gorszej sytuacji, gdy overbetują w Texas Hold’Em.
Jak się bronić?
Jeśli na stole będą leżały dwa asy (albo parę innych solidnych kart) to przede wszystkim trzeba mieć doskonałe odczyty. Jeśli takie karty leżą na stole, to możliwe, że przeciwnik blefuje, a Ty mógłbyś przeformułować swój zakład, żeby go podejść i pokonać, kiedy będzie ich kolej na działanie. I jak zwykle to wszystko trzeba będzie osadzić w kontekście sytuacji na stole. Nie tylko to, jaka jest pula czy na jakim etapie gry jesteś, ale przede wszystkim wielkość stacków będą miały znaczenie. Przecież pokerzyści nie będą skłonni do calla za połowę swojego stacka w normalnej sytuacji. Będziesz więc musiał być bardzo przekonujący, kiedy zdecydujesz się na podbicie.
Izolacja
Wyjaśnienie izolacji
W wielu przypadkach, kiedy będziesz grał w pokera, nie będziesz chciał walczyć o multi-way’e, co bywa trudne i niezbyt opłacalne. Wybierając – izolując – sobie gracz, będziesz miał większe szanse na to, żeby zbudować silniejszą rękę. Gra na izolację będzie wymagała podbić, co ma wypchnąć niezaangażowanych graczy z rozgrywki. W ten sposób możesz stanąć do walki z jedynym rywalem, który naprawdę Cię w tej rundzie interesuje.
Kiedy używać izolacji?
Podobnie jak większość ruchów w pokerze, także izolacja będzie najbardziej skuteczna wtedy, kiedy gra się z pozycji. Im bliżej jest się buttona, tym bardziej można poszerzać swoje zakresy i tym bardziej agresywnie można grać. W takich grach jak Texas holdem dodatkowo należy wziąć pod uwagę obiektywnie oceniany swój poziom umiejętności, ponieważ od niego będzie zależało, jaką kwotą się ryzykuje. Trzeba przy tym pamiętać o limitach przy stole, które mogą ograniczać kwoty, jakimi można zagrać (bet limit) i jakie w ogóle mogą trafić do puli (pot limit).
Zalety
- Daje przewagę pozycji – izolacja pozwala graczom na odważniejszą grę na szerokich zakresach, choć będzie to zależało od stacka. W wielu przypadkach można sobie pozwolić na takie zagranie nawet od pary lub dwóch par.
- Jest narzędziem podstawowym – w pokerze jest to elementarne narzędzie, które gracz może wykorzystać, kiedy będzie mierzył się ze słabszymi oponentami, niekoniecznie pewnymi siebie.
Wady
- Może prowadzić do chaosu – jeśli nie ustawisz się na właściwej pozycji i choć na chwilę stracisz kontrolę nad sytuacją, to cała rozgrywka może zamienić się w festiwal chaosu, w którym nikt się nie odnajdzie.
- Sprzyja przeszacowaniu wartości graczy – dopóki nie będziesz naprawdę sprawnym graczem i nie nabędziesz umiejętności skutecznego izolowania, będzie dochodziło do przeszacowania wartości, zakładów all-in, a ryzyko poważnie wzrośnie, dlatego nie lekceważ tego posunięcia.
Jak się bronić?
Jest kilka sposobów na to, żeby graczy izolować, ale jest też sposób na obronę. Trzeba przede wszystkim zachować kontrolę nad czynnikami zmiennymi wpływającymi na siłę ręki. To będzie tym łatwiejsze, im mniej graczy będzie zaangażowanych w ostrą grę.